تفاوت بین خازن های ایمنی و خازن های معمولی

ایمنی خازن s برای جلوگیری از شوک الکتریکی و تضمین ایمنی شخصی حتی پس از خرابی طراحی شده اند. آنها عمدتاً در فیلتر منبع تغذیه برای سرکوب تداخل حالت مشترک و حالت دیفرانسیل استفاده می شوند. خازن های ایمنی بر اساس محل قرارگیری آنها به دو نوع X و نوع Y تقسیم می شوند: خازن های X بین خط (L) و خنثی (N) متصل می شوند، در حالی که خازن های Y بین خط (L) و زمین (G) یا خنثی (N) و زمین (G) متصل می شوند.

بر خلاف خازن های معمولی، خازن های ایمنی دارای ولتاژ بالا و مکانیسم های خرابی خاص هستند. خازن های X ظرفیت بیشتری دارند اما به مقاومت های ایمنی موازی نیاز دارند تا در صورت قطع برق سریع تخلیه شوند. ولتاژ مقاومت DC آنها اغلب از 2000 ولت تجاوز می کند، و آنها باید گواهی داشته باشند و با خازن های معمولی قابل تعویض نیستند. خازن های Y به 4700 pF یا کمتر محدود می شوند و بر ولتاژ مقاومت بالا (بیش از 5000 ولت DC) و جریان نشتی کم برای جلوگیری از خطرات الکتریکی تأکید دارند.

تفاوت‌های کلیدی عبارتند از: خازن‌های ایمنی پس از خاموش شدن به سرعت تخلیه می‌شوند، از شارژ باقی‌مانده که می‌تواند باعث شوک الکتریکی شود جلوگیری می‌کند. آنها معمولاً باز می شوند، در حالی که خازن های معمولی ممکن است کوتاه شوند و خطرات ایمنی را به همراه داشته باشند. علاوه بر این، خازن‌های ایمنی تحت گواهینامه‌های سخت‌گیرانه قرار می‌گیرند و از پوشش‌های مقاوم در برابر شعله برای قابلیت اطمینان تحت شرایط استفاده می‌کنند.